Oto dwa przykłady tego, co niektóre sposoby nauki liter i czytania mogą zrobić dziecku z dysleksją.
Ten angielskojęzyczny młody klient programu Korekcji Dysleksji Davisa stworzył z plasteliny model tego, jak litera „g” wyglądała w jego umyśle (przed korekcją). „Golden girl” (złota dziewczyna) była przyczepiona do jego „g”. Za każdym razem, gdy patrzył na „g”, to automatycznie widział ten obraz i tracił koncentrację, dezorientował się.
Podobna historia z jego „e”. Zawsze przypominała mu iguanę jedzącą liście.
Przy tego rodzaju obrazach rozrzuconych po literach alfabetu, słowa są wypełnione obrazami, które nie mają nic wspólnego z treścią tekstu, a to powoduje dalszy zamęt, pociągający za sobą trudności z czytaniem i rozumieniem tekstu.
W swoim „h” miał dom (house) z wystającym wysokim kominem.
Metoda Davisa eliminuje potrzebę tego rodzaju skojarzeń, ponieważ klient sam tworzy litery jako prawdziwe obiekty 3D, które nie zawierają dodatkowych wprowadzających zamęt elementów.